AIHP steunt visie van Karin Jiroflée van SP.A

Mail van Karin Jiroflée:

Beste,

Gisteren kreeg de hervorming van de wet op de geestelijke gezondheidsberoepen zijn beslag.  In de commissie volksgezondheid werd het voorstel meerderheid tegen oppositie goedgekeurd.  Hoewel er nog een tweede lezing werd gevraagd, is het een kwestie van weken voor het ontwerp door de plenaire vergadering van de Kamer definitief zal worden goedgekeurd.  Sp.a heeft tegen het ontwerp gestemd omdat wij vrezen dat hierin de lijnen worden uitgezet voor het verschralen van de psychotherapie.

Uiteraard bevat de wet ook goede elementen, laat mij daarmee beginnen.  Zo was het essentieel dat er een wettelijk kader werd gecreëerd.  In de eerste plaats om de charlatans te weren en zo de patiënt te beschermen.  Dat de geestelijke gezondheidsberoepen nu een plaats krijgen in de wet op de uitvoering van de gezondheidszorgberoepen, is een stap vooruit.  Het is niet meer van deze tijd dat men het mentale aspect buiten de gezondheidszorg plaatst.  Voor ons is dit dan ook geen eindpunt, de regeling is maar een eerste en noodzakelijke stap in het terugbetalen van geestelijke gezondheidszorg.

Maar zoals eerder aangeven betreuren wij ook héél wat zaken die, onder het mom van een noodzakelijke wijziging, door minister De Block in het wetsvoorstel zijn gesluisd.  In het bijzonder betreuren we de beperking van de instroom tot de therapie-opleiding.  De wet uit 2014 voorzag een brede toegang, gevolgd door een strenge therapie-opleiding.  Wij geloven nog steeds in dit model.  Wij vrezen dat een therapie die het exclusieve terrein wordt van psychologen, orthopedagogen en artsen, tot een enorme verschraling van het therapeutisch arsenaal zal leiden. 

De zeer brede en complexe overgangsmaatregelen zijn voor de patiënt een vergiftigd geschenk. Nadien gaat de toegang tot de therapieopleiding definitief op slot voor bv. seksuologen, pedagogen of sociaal-werkers.  Wij geloven dat daarmee ook een zeer waardevolle diversiteit in het therapeutisch landschap zal verdwijnen.  Bovendien vinden wij het feit, dat ervaren therapeuten die niet over het “juiste” diploma beschikken, onder curatele worden geplaatst van een mogelijks minder ervaren collega, van weinig respect voor het terrein getuigen.

Verder hebben wij ook bedenkingen geuit bij het feit dat artsen, via het wetsvoorstel van minister De Block, in één pennentrek opgewaardeerd worden tot klinische psychologen of orthopedagogen.  Het getuigt volgens ons van een enorm misprijzen van de geestelijke gezondheidszorg beroepen, en een sterke overschatting van de artsenopleiding, om er vanuit te gaan dat zij hier zonder enige bijkomende opleiding voor geplaatst zijn.  Wij geloven sterk in de multi-disciplineariteit die de minister belijdt, alleen vinden wij deze niet in de geest en de letter van deze wet terug.

Tot slot hadden wij graag meer engagementen van de minister gezien ten aanzien van de ondersteunende geestelijke gezondheidszorg beroepen.  De huidige formulering is te vrijblijvend.  Wij hebben aangedrongen op een meer bindende formulering.  Wij denken in het bijzonder aan de assistenten in de psychologie, die in Vlaanderen al geruime tijd worden opgeleid, en een waardevolle positie innemen in het zorglandschap.  Hiervoor moet de minister, wat ons betreft, snel een regeling uitwerken.

Er rest mij jullie te bedanken voor alle input die jullie ons de afgelopen maanden hebben bezorgd.  Uiteraard blijven alle opmerkingen steeds welkom, én staat het u vrij mijn tekst verder te verspreiden bij uw beroepsverenigingen.

Vriendelijke groet,

Karin Jiroflée

————————————————————————————————————-

 

Antwoord AIHP:

Beste Mevrouw Jiroflée,

Dank je wel voor je mail en voor je energieke inzet voor de psychotherapeuten. Wij zullen uw schrijven opnemen in onze volgende Nieuwsbrieven.

 

Het spijt zowel de AIHP als de Belgische Vereniging voor Psychotherapie geweldig, de manier waarop Min. M. De Block en haar kabinet, de Professionele Bachelors en de Academische Bachelors (met een 4-jarige opleiding psychotherapie), zomaar uit de eerste lijn zal ‘wegvegen’ en op termijn, uit de gehele psychotherapeutische hulpverlening! Wetende dat de meeste CAW’s, CLB’s en CGGZ zeer sterk bemand zijn vanuit deze disciplines.

 

Ook het KCE terugbetalingsmodel (waar de Belgische Vereniging voor Psychotherapie één van de stakeholders was) houdt, o.i., geen steek:

 

1: het zal de wachtlijsten niet terugschroeven, integendeel…

2: chronische patiënten (vb. met een psychotische kwetsbaarheid (cfr. Groetjes uit de Psychiatrie), die de eerste, tweede en derde-lijn dienen te doorlopen, zien dus een 5-tal hulpverleners… daar waar wetenschappelijk onderzoek heeft bewezen dat de ‘therapeutical alliance‘ de meest belangrijke factor is in de ‘outcome‘ van psychotherapie…!?

 

Echter, op de laatste meeting van het KCE te Brussel, waar Vlaamse en Franstalige stakeholders samen waren uitgenodigd en hun bezorgdheden rond het model uitten, werd door het KCE gesteld; ‘… we zullen nota nemen van jullie bezorgdheden, maar we gaan er niets mee doen, het model ligt vast …’

 

Het spijt de Prof. Bachelor en Acad. Bachelor sector (praktiserende psychotherapeuten, psychotherapeuten in opleiding, privé opleidingscentra,…) dat de wet ‘Muylle’ op deze wijze werd ‘gerepareerd’. Enkel de klinisch psychologen komen hier als ‘exclusieve’ winnaar uit de bus.

Hun (betaalde) lobby werpt dus vruchten af. De psychotherapeuten die zich kosteloos en volledig vrijwillig hebben ingezet, vangen bot.

 

Hopelijk wordt het voorstel De Block, in de Kamer (tijdelijk) tegengehouden (hopende op de ingediende motie van M. Gerkens en L. Onkelinx)?

 

Enig lichtpunt voor onze academie www.psychology-integration.eu was het schrijven dat we ontvingen van uw partijgenoot Jo Vandeurzen, waarin hij het belang van onze afgestudeerden, in de eerstelijnszorg, benadrukt.

Gedreven als nooit, is onze Academie op zoek naar een associatie met een universiteit, anders komt ook hier een einde aan in september 2017 (cfr. wet M. De Block). Om onze onafhankelijkheid niet te verliezen, zijn contacten met de Sigmund Freud Universiteit (Wenen) en University College Cork (Ierland) aan de gang.

 

Alle ideeën uwentwege, worden natuurlijk zeer sterk gewaardeerd.

 

Mvg,

 

Philippe Vrancken – directeur AIHP vzw – voorzitter ABP-BVP