Nieuwe Ontwikkelingen in Psychotherapie

De AIHP houdt er zich aan jullie op de hoogte te houden van Nieuwe Ontwikkelingen in (Integratieve) Psychotherapie.

Deze houding past perfect binnen de criteria van CPD – Continuous Professional Development opgelegd door de wetgever in de wet psychotherapie (De Block).

We brengen jullie een neerslag van het Nieuwe Paradigma in coaching, counseling en psychotherapie. we merken een belangrijke ‘shift‘ van de eerste generatie integratieve benadering waarin het eclecticisme centraal stond, over de tweede generatie integratieve benadering waar de kwaliteit van de therapeutische relatie (en stijl) centraal stond, naar een derde generatie integratieve benadering waar het groeipotentieel van de cliënt centraal staat. Dit betekent ook een ‘shift‘ van evidence-based werken naar practice-based werken en van client-centered naar client-based change. Collega Jan Rademaker, directeur van de Nederlandse Academie voor Psychotherapie te Amsterdam, werkte dit verder uit voor de EAIP (European Association for Integrative Psychotherapy) en bracht dit op de Europese vergadering van de EAIP te Zagreb (september 2016).

De AIHP is trots dat haar oprichter psychiater dr. Roose, reeds in de jaren 80 het belang van het groeivermogen van de patiënt als cruciaal aanzag. Integratieve Visie op Behandelwijzen

Dit brengt ons naadloos tot de vraag: “Welke factoren zijn werkzaam in Integratieve Psychotherapie?”. Norcross, Bergin en Lambert deden reeds veel wetenschappelijk onderzoek. Studenten aan de AIHP herinneren zich de resultaten van dit onderzoek naar de outcome-factors in psychotherapie (15% technieken, 15% placebo en credo effecten, 40% extra therapeutische factoren, 30% gemeenschappelijke (common) factoren).

Gezien J. Rademaker regelmatig verwijst naar Bruce Wampold, geven we graag de visie van Bruce Wampold mee.

 

Philippe Vrancken